Kadınlar İş Hayatından Çekilmek mi İstiyor?
Son yıllarda birçok kadın, çalışma hayatına devam etme konusunda ciddi bir sorgulama içerisinde. Artan yaşam maliyetleri, özellikle çocuk bakım ücretlerinin yüksekliği, kadınların çalışma motivasyonunu zayıflatıyor. Bir annenin kazandığı maaşın neredeyse tamamının bakıcıya ya da kreşe gitmesi, “Emek veriyorum ama karşılığını alamıyorum.” düşüncesini güçlendiriyor.
Çocuk bakımında karşılaşılan sorunlar da kadınların iç huzurunu zedeliyor. Yabancı bakıcılara duyulan güvensizlik, bazı olumsuz örneklerle daha da derinleşiyor. Kimi zaman kötü muamele gören çocukların yaşadığı travmalar, aileleri derinden etkiliyor. Bir annenin en büyük endişesi, çocuğunun güvenliği ve mutluluğudur. Bu nedenle, birçok kadın artık “Çocuğumun yanında olmalıyım.” diyerek iş hayatından uzaklaşmayı tercih ediyor.
Çalışan anneler, çocuklarıyla yeterince vakit geçiremedikleri için suçluluk hissediyor. Çocuğunun büyümesini, ilk adımlarını, ilk kelimelerini kaçırmak; annelerin kalbinde büyük bir boşluk yaratıyor. Bu duygusal yük, zamanla iş verimini de düşürüyor. Kadınlar artık sadece maaş değil, huzur, güven ve denge arıyor.
Günümüzün kadınları, evinden çalışabileceği, esnek saatlere sahip iş modellerine yöneliyor. Az zamanlı ama verimli işler, hem aile yaşamına hem kişisel gelişime alan bırakıyor. Birçok kadın için “kariyer” artık sadece yükselmek değil, hayatla uyumlu bir denge kurabilmek anlamına geliyor.
