GÜN GELİR -HESAP VAKTİ

Gün Gelir – Hesap Vakti

Gün gelir hırsızlar zengin, haram helâl diye satılır,

Metres nikâh olur, utanmak sandığa kaldırılır.

Serseri adam kesilir, adamlık pul olur,

Odundan kapı saray, taş kalpli kullar kul olur.

 

Gün gelir Kezban destan, Mestan yazan olur,

Hakikat susar köşede, yalan meydan olur.

Dili olmayan hatip, kalbi ölü vaiz olur,

Şifa bilmez tabip gezer, defter tutmaz kâtip olur.

 

Çivisi çıkar dünyanın, nizam tersine döner,

Hak arayan susturulur, zalim kürsüye oturur, öğüt verir.

Ama öyle bir gün gelir ki perde perde söner,

Kader mühür vurur, hesabı melekler görür.

 

Aldatan sadakat ister, çalan adalet diler,

Döven şefkat arar, söven secdede titrer.

Piyon deyip geçme sakın, şah olur bir an,

Şaha güvenme ey kul, bir nefes yeter mat olman.

 

İnsan Yaradan’a nankör, kula vefa mı gösterir?

Can emanetken bedende, gurur ne diye böbürlenir?

Oluruna bırak her şeyi, teslimiyet budur,

Kahrı da lütfu da bir bil, hikmette sır durur.

 

Bahar biter kış olur, nur kararır, gece olur,

Söz tükenir, susmak gelir, hakikate kapı olur.

Zengin meteliksiz kalır, cemal toprakla ölçülür,

Kuvvet kemikte kalır, beden hesaba çekilir.

 

Hayal duman olur dağılır, ümitler imtihan olur,

Hayat bazen boş görünür, boşlukta kul yoğrulur.

Sen bakmazken çözülür düğüm, takdir yerini bulur,

Çünkü yazılan yazıdır, silinmez, bozulmaz, durur.

 

Ve öyle bir gün gelir ki perde kapanır, yol biter,

Nefes emanet iade, beden toprağa gider.

Gün artık gelmez olur, vakit hükmünü verir,

Kalan yalnız ameldir, kul orada bilinir.Formun Üstü

 

Şiir Ahmet YILDIZ